Eerder werkte ik 12,5 jaar als installatiemonteur in de metaalindustrie. Stiekem wilde ik altijd al in de zorg werken, maar als man kies je toch niet zo snel voor die richting. Toen de crisis kwam en ik ontslagen werd, besloot ik toch om het roer om te gooien. Vrienden bij de voetbal werkten ook in de zorg en dat motiveerde me ook om de stap te zetten.

Het was niet gemakkelijk om de carrièreswitch te maken; het UWV zei bijvoorbeeld letterlijk: ‘Schoenmaker, blijf bij je leest’. Ik ben al wat ouder en heb daarom ook meer financiële lasten dan een jonger iemand. Toch heb ik doorgezet. Ik werd aangenomen bij een verzorgingshuis en ben daar gestart met een BBL-opleiding. Dat is een opleidingsvorm waarbij je werken en leren combineert. Je begint met een leerlingensalaris, maar dat bedrag stijgt elk jaar een beetje. Ik zag deze periode echt als een tijd waarin ik investeerde in mijzelf.

Ik zou niet meer terug willen naar mijn oude baan. Dit werk is ongelofelijk dankbaar en ik draag wat bij aan het welzijn van andere mensen. Tegenwoordig ga ik daardoor elke dag met plezier naar mijn werk.