Je moet het leven goed kunnen afsluiten. Ik wil mensen niet te veel belasten met diagnostiek en behandelingen. Het is belangrijk dat iemand op een mooie manier naar zijn einde toegaat en dat de familie daar een goed gevoel aan overhoudt. Wat is iemands karakter? Wat heeft hij of zij meegemaakt? Wat zijn de persoonlijke omstandigheden? Die vragen zijn belangrijk om uit te zoeken wat voor die patiënt goede zorg is.
De eerste ontmoeting is er altijd één van mens tot mens. Ik vind het belangrijk goed naar de patiënt en de familie te luisteren en hun inbreng serieus te nemen. Ik heb een rugzak op met mijn kennis en vaardigheden. Wat ik nodig heb, pak ik daaruit. Ik denk dat dat dé manier is om goede zorg te kunnen leveren.
Laatst was er een mevrouw van in de 90 met een zware longontsteking. Haar dochter probeerde al jaren om haar zo gezond mogelijk te houden. Ze wilde haar moeder niet missen. Ik vond dat ik het die mevrouw niet kon aandoen om nog naar een ziekenhuis te gaan. Maar dat betekende dat ik haar dochter moest laten inzien dat het beter was haar thuis te laten overlijden. Dat ze daar door ons gesprek vrede mee kreeg, vind ik fantastisch. Ik wil niet tegen de wens van de familie ingaan, maar wel doen wat het beste is voor de patiënt.