Als gedragswetenschapper help ik dove cliënten met complexe problematiek bij het aanpakken van hun problemen of het verbeteren van hun situatie.
Dat doe ik door te zorgen voor een passende behandeling en begeleiding van cliënten. Ik coördineer en voer de regie over de (externe) behandeling en stuur de zorgteams inhoudelijk aan en voer diagnostiek uit. Bijvoorbeeld het onderzoeken van intelligentie of cognitief niveau of het schatten van de emotionele ontwikkeling. Ook geef ik soms zelf behandeling aan cliënten en ben ik met hun verwanten en wettelijk vertegenwoordigers in gesprek.
Dit werk geeft enorm veel voldoening. Ik sta vlakbij mijn cliënten. We kunnen echt samen kijken hoe we problemen kunnen aanpakken en de situatie van de cliënt kunnen verbeteren. Ik kan een helpende hand bieden. Daarbij ga ik uit van wat de cliënt wil en hoe we het beste kunnen aansluiten bij zijn of haar mogelijkheden en beperkingen. We werken in een hecht team van begeleiders aan als het ware een grote puzzel. We zoeken naar puzzelstukjes: Wat kan het leven van de cliënt verbeteren? Als iets past, dan geeft mij dat veel voldoening.
Laatst had ik een cliënt met wie ik naar een manier zocht hoe om te gaan met stress en onrust. Ze had een ‘te vol hoofd’. Ze bleek heel goed te reageren op een visuele methode. Via een gekleurde plaat waar ze poppetjes en icoontjes op kon plakken, leerde ze zich bewust te worden van wat in haar hoofd omging, wat dat met haar deed, hoe ze ermee om kon gaan en wanneer ze steun moest vragen. Als zoiets blijkt te werken geeft mij dat voldoening. Het is haar oplossing om om te gaan met de problemen waar ze tegenaan loopt. Het geeft haar regie en zelfvertrouwen. Voor haar is het leven dan een stukje fijner.
Bijzonder vind ik ook wanneer een cliënt zich open stelt en er vertrouwen ontstaat. Dat een cliënt zich veilig genoeg voelt om mij in vertrouwen te nemen, dat kun je niet afdwingen. Zeker als er sprake is van traumatische ervaringen uit het verleden, dan kan dit een grote stap zijn.