Op mijn eerste dag in de wijkverpleging was ik meteen verkocht. Het is zo veel flitsender dan iedereen denkt. Je bent korte tijd bij mensen binnen, en in die tijd moet je al je kennis en vaardigheden inzetten om diegene te helpen.

Hiervoor werkte ik met mensen met een lichamelijke beperking. Zeven jaar geleden heb ik de overstap gemaakt. Er ging een wereld voor me open. Elke dag is anders. Ook hebben we vaak te maken met complexe zorgvragen. Mensen krijgen steeds vaker meerdere ziektes naast elkaar, omdat ze ouder worden. Daarnaast verloopt een ziekte bij oudere mensen niet altijd hetzelfde. In zo’n situatie zoek ik naar een oplossing die past bij die specifieke cliënt.

Als je bijvoorbeeld in een ziekenhuis werkt, dan is er altijd een arts die je kan raadplegen. Dat hebben wij niet. We werken heel zelfstandig. Daardoor wordt er meer van ons verwacht. We kijken echt naar het totaalplaatje: wat mankeert een cliënt? Maar ook: wat kan de omgeving van een cliënt doen? En wat kunnen we doen om erger te voorkomen als iemand ziek is? Dat vind ik mooi om te doen.