Mensen die niet in de zorg werken, zien de mooie kanten van het werk niet. Natuurlijk is er ellende in een ziekenhuis en moet je hard werken, maar het is ook: contact met mensen, patiënten aan het lachen maken, een bedankje. Dat zijn kleine dingetjes, maar ze maken dat ik het gevoel heb dat ik heel waardevol werk doe.

Vroeger wilde ik geneeskunde studeren, maar vwo bleek iets te hoog gegrepen. Daarom doe ik nu verpleegkunde. En ik denk dat dit nog leuker is: als verpleegkundige sta je dichter bij een patiënt dan een arts.

Ik haal veel voldoening uit het werk. Als mensen me bedanken voor de goede zorgen of ik ze zie opknappen, of als ik ze toch even aan het lachen kan maken als het tegenzit, dan geeft mij dat een goed gevoel.

Laatst liep ik stage op een afdeling waar een man met de spierziekte ALS lag. Hij kon bijna niets meer. Als verpleegkundige kon ik hem net dat beetje extra aandacht geven, hem nog wat meer instoppen. Toen pakte hij mijn hand en gaf er een kus op. Dat ik hem kon helpen hem ietsje beter te voelen, gaf me een goed gevoel.