In de Jeugdzorg hoef je echt niet direct een volledig volleerde hulpverlener te zijn. Je mag leren en je zult je hele carrière blijven leren. Je moet wel stevig in je schoenen staan en vanuit goede intentie in de jeugdzorg willen werken. Als je vroeger in je eigen jeugd vervelende ervaringen heb meegemaakt, moet je ze wel goed verwerkt hebben. Het is fantastisch als jij je eigen leerervaringen met jongeren professioneel in kunt zetten zodat zij hier ook weer van kunnen leren.

Ik begon op mijn 21^ste als sociotherapeut in een TBS kliniek, in 2001 stapte ik van Dienst Justitiële Inrichtingen over naar Jeugdzorg. Inmiddels werk ik 18 jaar met jongeren en ben ik nog steeds blij dat ik die keuze destijds heb gemaakt.

Het is cliché, maar elke dag is anders en je leert elke dag weer bij. Een paar keer per week denk ik wel: “Dat ga ik een volgende keer anders aanpakken”, maar even zo vaak denk ik: “Dat hebben we goed gedaan”.

In tegenstelling tot sommige andere banen neem je in de zorg je eigen karakter mee, je bent je eigen tool. Je kunt jezelf niet achter een masker verschuilen. Mijn karakter is dat ik met passie alles doe wat ik aanpak, ik ben betrouwbaar en duidelijk. Dat kan ik tijdens mijn werk niet ineens veranderen.

Het werken met onze jongeren vergt geduld, een lange adem en geloof in het feit dat jongeren kunnen/willen veranderen.

Het hoeft niet meteen de eerste keer goed. Wat onze jongeren jaren hebben ondergaan/aangeleerd hebben gekregen, verander je niet in een paar weken tijd.

Plezier in mijn werk heb ik als ik zie dat medewerkers plezier in hun werk hebben, dat ik ze kan faciliteren hun werk goed te doen.

Als ik zie dat een jongere glimlacht naar een medewerker omdat hij/zij er plezier in heeft en de medewerker beantwoordt deze lach, dan ben ik daar blij om.

Plezier heb ik als je een jongere 10 keer vraagt: “Leg even een briefje neer of zeg het even als je weggaat“ en dat je dan de 11e keer op de tafel een briefje ziet liggen met de boodschap “ik ben naar de supermarkt zo terug”. Het zijn kleine stapjes maar dat geeft een goed gevoel.

Als leidinggevende geloof ik erin dat de zorg “aan het bed” moet zijn, dat je zoveel mogelijk moet proberen daar te zijn waar je voor werkt en dat is bij de jongeren.

Financiën heb je nodig om personeel te betalen, maar je kan altijd als team samen nadenken hoe je je middelen het beste in kan zetten.

Ik ben erg van de hergebruik of van eigen initiatieven die weinig geld kosten.

Als laatste wil ik mijn waardering uitspreken naar alle medewerkers die met jongeren of in de zorg werken. Het zijn harde werkers die elke dag weer met veel passie en liefde voor de doelgroep naar hun werk gaan. Daar heb ik bewondering voor.