Ik heb heel bewust gekozen voor een baan als verpleegkundige in de wijk. Ik vind het fijn om tussen cliënten door in de buitenlucht te zijn en doordat ik bij mensen thuis kom, is de sfeer heel anders dan bijvoorbeeld in een ziekenhuis.
Ik ben echt onderdeel van hun leven. Ik vind het heel belangrijk om een praatje met hen te maken, om te horen hoe het gaat en wat ze meemaken. Zijn ze eenzaam, dan kan ik proberen ze te motiveren om te gaan eten in een verzorgingstehuis of iets anders leuks te doen.
Ik vind het jammer dat mensen denken dat we cliënten alleen wassen en aankleden. Het werk is juist heel afwisselend. Sommigen hebben psychische problemen, die hebben daar meer hulp bij nodig. Bij anderen zorgen we dat ze hun medicijnen goed innemen.
Ik was laatst bij een man die boos was dat ik niet direct kwam toen hij belde, maar toen ik wegging bedankte hij mij en mocht ik een chocolaatje pakken. Ook zijn er families die een gebakje brengen omdat we voor een ouder hebben gezorgd. Maar ook als ze gewoon bedankt zeggen, voelt het goed. De waardering van patiënten en hun familie maakt het werk nog leuker.