Aan het eind van de lagere school kreeg ik resultaten van een test. Zo ging dat vroeger. In die resultaten stond dat ik absoluut niet de zorg in moest. Misschien heeft dat wel meegewerkt in mijn keuze om juist wel de zorg in te gaan. Ik heb weleens gedacht om iets anders te gaan doen, maar ik vond steeds weer de uitdaging om hier iets nieuws te doen, zoals bijscholing. Nu doe ik het werk al 35 jaar. Maar elke dag in de zorg is anders.

Ik werk met mensen met een ernstige meervoudige beperking. Ik hoor vaak het vooroordeel dat het saai is, maar dat is het nooit. Het is een uitdaging om het cliënten naar de zin te maken, een glimlach te zien of een twinkeling in de ogen. Als dat lukt, dan vind ik dat geweldig. Ik kan er ook van genieten als ze bijvoorbeeld geen zin hebben om bij iemand te eten, dan denk ik: mooi, laat maar zien wat je wil.