Ik ben Kevin en werk in een ziekenhuis op de afdeling cardiologie als CCU verpleegkundige in opleiding. De vierjarige verpleegkundige opleiding heb ik in België gevolgd, omdat ik daar indertijd woonde. Gedurende de laatste 12 maanden was ik overdag bezig met mijn studie en werkte ik in de avonduren als verzorgende ig bij een zorgcentrum. Ik wist waar ik het voor deed en had het er graag voor over. Mijn huidige werkgever bood me ter overbrugging aan om in de flexpool te werken. Maar dat is niks voor mij. Ik ben namelijk een teamplayer en hoor graag ergens bij.

Tijdens die opleiding heb ik ook op de cardiologie in het ziekenhuis van Genk stage gelopen. Ik vergeet nooit de eerste reanimatie waar ik bij was. Ik vind het nog steeds indrukwekkend hoe acuut verpleegkundigen kunnen handelen en daarbij mensenlevens kunnen redden. Ik was er behoorlijk emotioneel onder, maar realiseerde me tegelijkertijd dat ik een verpleegkundige wil zijn, die wil handelen in acute situaties. Mijn keuze om op een CCU te werken is dan ook heel bewust gemaakt. Mijn droom is om in de toekomst ambulanceverpleegkundige te worden. Dan ben ik de eerste persoon die bij een patiënt in nood komt.

Na mijn opleiding solliciteerde ik op een vacature voor CCU verpleegkundige in opleiding. Dat houdt in dat ik een vervolgopleiding moet volgen gedurende 15 maanden, gecombineerd met het werken op de CCU. Deze opleiding start in september 2020.

Wat mij opvalt, is dat de mentaliteit in de ziekenhuizen in België en Nederland anders is. In België werken de verpleegkundigen vaak vóór de artsen, in Nederland werken ze mét de artsen. De Nederlandse manier van werken spreekt mij veel meer aan. Als buitenlander valt er van alles te regelen als je wil werken in een Nederlands ziekenhuis. Je dient bijvoorbeeld BIG geregistreerd te zijn en een verklaring van goed gedrag (VOG) te overleggen.

Het vak van verpleegkundige is veelzijdig. Ik zorg niet alleen voor het lichaam, maar heb ook oog voor de holistische mensvisie. Met andere woorden, ik zorg voor een goede lichamelijke verzorging, hou de gezondheidssituatie van mijn patiënten in de gaten, leg infusen aan, breng sondes en katheters in, monitor het medicijngebruik, verzorg wonden, geef aandacht en biedt een luisterend oor. Het gebruik van humor in mijn dagelijkse werk vind ik erg belangrijk en ik pas dit ook heel vaak toe. Het doet goed als ik even een lach kan toveren op het gezicht van een patiënt zodat deze heel even niet bezig is met het ziek zijn. Sommigen patiënten herkennen me als ik een tijd niet ben geweest of als zij worden heropgenomen. ‘Oh kijk, daar is die Belgische jong weer’, gevolgd door een lach. Geweldig toch.