De kinderen met wie ik werk geven mij veel inspiratie. Ik ben als GZ psycholoog hoofdbehandelaar op een poli waar kinderen en jongeren komen voor psychologisch onderzoek en behandeling. De kinderen met wie ik werk zijn heel puur en primair, zonder poespas, dat is heel ontwapenend. Onlangs kwam ik een meisje tegen die ik vroeger in behandeling heb gehad. Een meisje dat al van jongs af aan veel heeft meegemaakt. Inmiddels is ze 21 en heeft ze een kind van 2. Ze vertelde me dat ze haar kind de liefdevolle en warme jeugd wil geven die ze zelf niet heeft gehad, en dat ze besefte dat ze daarvoor eerst aan zichzelf moest werken. Daarom is ze in intensieve traumabehandeling gegaan. Ik ben zo onder de indruk van haar strijd voor haar eigen geluk en dat van haar kind. Ze doet het toch maar - op eigen kracht, zonder netwerk. En dan vind ik het fijn dat ik haar tenminste hiermee kan helpen. Zo kan ik toch iets positiefs toevoegen aan haar leven.

Ik werk inmiddels 10 jaar in de zorg. Hiervoor was ik groepsbegeleider in de gesloten jeugdzorg, daarna heb ik een tijdje als gedragswetenschapper gewerkt en toen heb ik de opleiding voor psycholoog gedaan. Mijn werk als psycholoog is buitengewoon boeiend, afwisselend en nooit saai. Ik kom bij de meest bijzondere gezinnen thuis. Doordat je in dit werk zoveel intense dingen meemaakt, heb je je collega’s hard nodig om mee te reflecteren en te praten. We zijn immers ons eigen instrument. Daarom is de onderlinge verbondenheid heel sterk. Dat maakt dit werk ook heel mooi.