In dit werk moet je buiten de hokjes durven te denken. Zo begeleidde ik eens een Eritrees gezin waarvan de dochter plotseling overleed. Zoiets is natuurlijk een persoonlijk drama. De vader wilde perse dat zijn dochter naar Eritrea werd gebracht. Dat was een enorm complexe operatie en moest ook snel gebeuren, maar is wel gelukt.

Ik begeleid en help mensen met uiteenlopende problemen, zoals bijvoorbeeld met hun financiën, op school, werk of thuis. Daarnaast werk ik bij een pilot project voor jongeren die zonder ouders naar Nederland zijn gekomen en begeleid ik statushouders.

Als ik iemand heb kunnen helpen, krijg ik soms de mooiste bedankjes. Zo stond er ineens een iemand voor de deur met een Syrische vleesschotel en een ander met een schaal zelfgemaakte koekjes.

De gezinnen van statushouders hebben vaak zoveel meegemaakt dat ze het niet meer zien zitten. Ik probeer ze weer te motiveren en hun netwerk te versterken, dat is heel belangrijk. Als ik weet dat de vrouwen uit twee gezinnen alleen thuis zitten, organiseer ik dat ze samen naar de markt kunnen of een recept uitwisselen. Zelfs als iemand boos de deur uit loopt denk ik: “Ik heb een snaar geraakt en een verandering teweeg gebracht”. Dan heb ik toch wat voor je kunnen betekenen.